شاید با شیشه آشنایی داشته باشید، اما آیا می دانید منشا شیشه چیست؟منشا شیشه در دوران مدرن نیست، بلکه در مصر 4000 سال پیش به وجود آمده است.
در آن روزها، مردم مواد معدنی خاصی را انتخاب می‌کردند و سپس آنها را در دمای بالا حل می‌کردند و به شکلی درمی‌آوردند و به این ترتیب شیشه اولیه ایجاد می‌شد.با این حال، شیشه مانند امروز شفاف نبود و تنها بعدها، با پیشرفت تکنولوژی، شیشه مدرن شکل گرفت.
برخی از باستان شناسان شیشه های هزاران سال پیش را دیده اند و طرز کار بسیار دقیق است.این موضوع علاقه بسیاری از مردم را به این واقعیت برانگیخته است که شیشه هزاران سال در برابر عناصر بدون تخریب در طبیعت زنده مانده است.بنابراین از دیدگاه علمی، تا کی می‌توانیم یک بطری شیشه‌ای را در طبیعت پرتاب کنیم و در طبیعت وجود داشته باشد؟
نظریه ای وجود دارد مبنی بر اینکه می تواند میلیون ها سال وجود داشته باشد، که خیالی نیست اما حقیقتی در آن وجود دارد.
شیشه پایدار
به عنوان مثال، بسیاری از ظروف مورد استفاده برای نگهداری مواد شیمیایی، شیشه ای هستند.برخی از آنها در صورت ریختن می توانند باعث تصادف شوند و شیشه اگرچه سخت است اما شکننده است و در صورت افتادن روی زمین می تواند شکسته شود.
اگر این مواد شیمیایی خطرناک هستند، چرا از شیشه به عنوان ظرف استفاده کنید؟آیا بهتر نیست از فولاد ضد زنگ که در برابر افتادن و زنگ زدگی مقاوم است استفاده شود؟
این به این دلیل است که شیشه چه از نظر فیزیکی و چه از نظر شیمیایی بسیار پایدار است و از همه مواد بهتر است.از نظر فیزیکی، شیشه در دماهای بالا یا پایین نمی شکند.چه در گرمای تابستان و چه در سرمای زمستان، شیشه از نظر فیزیکی پایدار می ماند.
از نظر پایداری شیمیایی، شیشه نیز به مراتب پایدارتر از فلزاتی مانند فولاد ضد زنگ است.برخی از اسیدها و مواد قلیایی وقتی شیشه را در ظروف شیشه ای قرار می دهند نمی توانند باعث خوردگی آن شوند.با این حال، اگر به جای آن از فولاد ضد زنگ استفاده می شد، مدت زیادی طول نمی کشید که ظرف حل شود.اگرچه گفته می شود شیشه به راحتی شکسته می شود، اما اگر به درستی نگهداری شود بی خطر است.
شیشه زباله در طبیعت
از آنجایی که شیشه بسیار پایدار است، پرتاب شیشه زباله به طبیعت برای تخریب طبیعی آن بسیار دشوار است.قبلاً بارها شنیده ایم که تخریب پلاستیک در طبیعت، حتی پس از دهه ها یا حتی قرن ها، دشوار است.
اما این بار در مقایسه با شیشه چیزی نیست.
بر اساس داده های تجربی فعلی، تجزیه کامل شیشه ممکن است میلیون ها سال طول بکشد.
تعداد زیادی میکروارگانیسم در طبیعت وجود دارد و میکروارگانیسم های مختلف عادات و نیازهای متفاوتی دارند.با این حال، میکروارگانیسم ها از شیشه تغذیه نمی کنند، بنابراین نیازی به بررسی احتمال تخریب شیشه توسط میکروارگانیسم ها نیست.
روش دیگری که در آن طبیعت مواد را تجزیه می کند اکسیداسیون نامیده می شود، زیرا وقتی یک تکه پلاستیک سفید به طبیعت پرتاب می شود، به مرور زمان پلاستیک به رنگ زرد اکسید می شود.سپس پلاستیک شکننده می‌شود و می‌شکند تا زمانی که به زمین خرد شود، این قدرت اکسیداسیون طبیعت است.
حتی فولاد به ظاهر سخت در مقابل اکسیداسیون ضعیف است، اما شیشه در برابر اکسیداسیون بسیار مقاوم است.اکسیژن حتی اگر در طبیعت قرار بگیرد نمی تواند کاری با آن انجام دهد، به همین دلیل تجزیه شیشه در مدت کوتاهی غیرممکن است.
سواحل شیشه ای جالب
چرا گروه های زیست محیطی با پرتاب شیشه در طبیعت در حالی که قابل تخریب نیست مخالفت نمی کنند؟از آنجایی که این ماده برای محیط زیست مضر نیست، وقتی در آب پرتاب می شود یکسان می ماند و در هنگام پرتاب در خشکی ثابت می ماند و تا هزاران سال تجزیه نمی شود.
برخی از مکان‌ها شیشه‌های استفاده‌شده را بازیافت می‌کنند، به عنوان مثال، بطری‌های شیشه‌ای دوباره با نوشیدنی‌ها پر می‌شوند یا برای ریختن چیز دیگری حل می‌شوند.اما بازیافت شیشه نیز بسیار پرهزینه است و قبلاً یک بطری شیشه ای قبل از پر شدن و استفاده مجدد باید تمیز می شد.
بعدها، با پیشرفت تکنولوژی، مشخص شد که ساخت یک بطری شیشه ای جدید ارزان تر از بازیافت آن است.بازیافت بطری‌های شیشه‌ای رها شد و بطری‌های بی‌فایده در ساحل رها شدند.
در حالی که امواج روی آنها می شستند، بطری های شیشه ای با یکدیگر برخورد می کنند و قطعات را در ساحل پراکنده می کنند و در نتیجه یک ساحل شیشه ای ایجاد می شود.ممکن است به نظر برسد که به راحتی دست و پای مردم را خراش می دهد، اما در واقع بسیاری از سواحل شیشه ای دیگر قادر به صدمه زدن به مردم نیستند.
این به این دلیل است که با ساییده شدن شن به شیشه، لبه ها نیز به تدریج صاف می شوند و اثر برش خود را از دست می دهند.برخی از افراد دارای تفکر تجاری نیز در ازای کسب درآمد از چنین سواحل شیشه ای به عنوان جاذبه های گردشگری استفاده می کنند.
شیشه به عنوان منبع آینده
در حال حاضر مقدار زیادی شیشه زباله در طبیعت انباشته شده است و با ادامه تولید محصولات شیشه ای، میزان این شیشه های زباله در آینده به طور تصاعدی افزایش خواهد یافت.
برخی از دانشمندان پیشنهاد کرده‌اند که در آینده، اگر سنگ معدنی که برای تولید شیشه استفاده می‌شود کمیاب باشد، این شیشه‌های ضایعاتی ممکن است به یک منبع تبدیل شوند.
بازیافت و پرتاب شده در یک کوره، این شیشه زباله را می توان دوباره به ظروف شیشه ای ریخت.نیازی به مکان خاصی برای ذخیره این منبع آینده نیست، چه در فضای باز و چه در انبار، زیرا شیشه بسیار پایدار است.
شیشه غیر قابل تعویض
شیشه نقش اساسی در توسعه بشر داشته است.در زمان‌های گذشته مصریان شیشه را برای اهداف تزئینی می‌ساختند، اما بعداً شیشه را می‌توان به انواع ظروف ساخت.لیوان تا زمانی که آن را نشکنی تبدیل به یک کالای عادی شد.
بعدها برای شفاف‌تر کردن شیشه از تکنیک‌های خاصی استفاده شد که مقدمات اختراع تلسکوپ را فراهم کرد.
اختراع تلسکوپ عصر ناوبری را آغاز کرد و استفاده از شیشه در تلسکوپ های نجومی به بشر درک کامل تری از کیهان داد.منصفانه است که بگوییم فناوری ما بدون شیشه به اوج خود نمی رسید.
شیشه در آینده همچنان نقش مهمی ایفا خواهد کرد و به محصولی غیرقابل جایگزین تبدیل خواهد شد.
شیشه مخصوص در موادی مانند لیزر و همچنین در تجهیزات هوانوردی استفاده می شود.حتی تلفن‌های همراهی که ما استفاده می‌کنیم، پلاستیک مقاوم در برابر افتادن را کنار گذاشته‌اند و برای دستیابی به نمایشگر بهتر، به شیشه کورنینگ روی آورده‌اند.پس از خواندن این تحلیل ها، آیا ناگهان احساس می کنید که شیشه نامحسوس بلند و قدرتمند است؟
زمان ارسال: آوریل 13-2022